"ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ" DE ODISEAS ELITIS CON MÚSICA DE MIKIS TEODORAKIS

ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΑΙΜΑΤΑ με πορφύρωσαν
Και χαρές ανείδωτες με σκιάσανε
Οξειδώθηκα μες στην νοτιά των ανθρώπων
Μακρίνη Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.

Στ' ανοιχτά του πελάγου με καρτέρεσαν
Με μπομπάρδες τρικάταρτες και μου ρίξανε
Αμαρτιά μου νά 'χα κι εγώ μιαν αγάπη
Μακρίνη Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.

Τον Ιούλιο κάποτε μισανοίξανε
Τα μεγάλα μάτια της μες στα σπλάχνα μου
Την παρθένα ζωή μια στιγμή να φωτίσουν
Μακρίνη Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.

[Κι απο τότε γύρισαν καταπάνω μου
Των αιώνων όργητες ξεφωνίζοντας
"Ο πού σ' είδε, στο αίμα να ζεί και στην πέτρα"
Μακρίνη Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.

Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα
Μες στις πέτρες άνθισα και μεγάλωσα
Των φονιάδων το αίμα με φώς ξεπληρώνω
Μακρίνη Μητέρα Ρόδο μου Αμάραντο.]


De púrpura me vistió la sangre del amor
y alegrías nunca vistas de sombras me cubrieron.
Me oxidé con el vendaval de la humanidad.
Lejana Madre Rosa mía Eterna.

Adentro en alta mar me estaban acechando
con bombardas de tres palos y contra mí tiraron.
Mi pecado era tener también yo un amor.
Lejana Madre Rosa mía Eterna

Una vez y era en julio cuando se entreabrieron
los enormes ojos de ella hondo en mis entrañas
alumbrando un instante la vida virginal.
Lejana Madre Rosa mía Eterna.

[Desde entonces regresaron saliéndome al encuentro
los furores de los siglos con una maldición:
"Que viva, pues te ha visto, en la sangre y en la piedra"
Lejana Madre Rosa mía Eterna.

Nuevamente yo y mi patria parejos anduvimos.
En las piedras florecí y me desarrollé.
La sangre de los verdugos con la luz yo redimo.
Lejana Madre Rosa mía Eterna.]

Versión de Cristián Carandel

WIKIPEDIA: Odiseas Elitis