Τί να σου πω κι εγώ σε σκέφτομαι
μπαίνεις στο νου μου σαν το φύσημα του ανέμου
είναι τρελό μα κάπου εύχομαι
να μη σε γνώριζα καλύτερα ποτέ μου
Μπορεί και να΄φτανα μαζί σου ως τ΄αστέρια
αν την καρδιά μου δεν ζεσταίναν άλλα χέρια
Αν είχες έρθει πιο νωρίς
δεν θα μας χώριζε κανείς
εγώ θα σ΄άφηνα να κλέψεις τη ψυχή μου
θα΄μασταν ένα τώρα εμείς
και θα σ΄αγκάλιαζα χωρίς να με διχάζουν
η καρδιά κι η λογική μου
Αν είχες έρθει πιο νωρίς
μεσ΄τη ζωή μου
Τί να σου πω το παραδέχομαι
μεσ΄το μυαλό μου με φιλιά σ΄αιχμαλωτίζω
κι έτσι τολμώ να σ΄ονειρεύομαι
αλλά αποφεύγω από κοντά να σ΄αντικρύζω
Θα΄χαμε τόσα εμείς οι δυο να μοιραστούμε
αν δεν αργούσαμε στο δρόμο να βρεθούμε
Αν είχες έρθει πιο νωρίς
δεν θα μας χώριζε κανείς
εγώ θα σ΄άφηνα να κλέψεις τη ψυχή μου
θα΄μασταν ένα τώρα εμείς
και θα σ΄αγκάλιαζα χωρίς να με διχάζουν
η καρδιά κι η λογική μου
Αν είχες έρθει πιο νωρίς
μεσ΄τη ζωή μου
No hay comentarios:
Publicar un comentario