Δεν εδεσμεύθηκα. Τελείως αφέθηκα κ’ επήγα.
Στες απολαύσεις, που μισό πραγματικές,
μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν,
επήγα μες στην φωτισμένη νύχτα.
Κ’ ήπια από δυνατά κρασιά, καθώς
που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής.
Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984
No me até. Por entero me liberé y fui.
Hacia placeres que, medio reales,
medio imaginados, en mi mente estaban,
fui en la noche iluminada.
Y bebí un vino fuerte, como
sólo los valientes beben el placer.
Antología de Cavafis en Ciudad Seva
No hay comentarios:
Publicar un comentario