miércoles, 10 de septiembre de 2008

MΑΝΤΩ: "Δως μου λόγο να σωθώ"



Η ψυχή μου μια πληγή ανοιχτή,
η καρδιά λουλούδι σ’ άγονη γη,
που δεν άνθισε.
Μπαίνει μεσ’ τα δυο μου μάτια η ζωή
και κυλά σα δάκρυ στο πρόσωπο μου,
που ράγισε.
Πόνος δίχως τέρμα...

Αν είχα μόνο μια ευχή, θα ευχόμουν να
σβηστεί απ’ το μυαλό μου το παρελθόν.
Ό,τι με πόνεσε πολύ, για πάντα να
χαθεί, να μην στοιχειώνει πια το παρόν.
Δως μου το χέρι σου να κρατηθώ,

δως μου λόγο να σωθώ.

Το κορμί μου πλοίο μεσ’τη βροχή
που σαλπάρησε για κάποια ακτύ, μα
ναυάγησε.
Κι ήρθες τότε να με σώσεις εσύ
κι η καρδιά μου να κτυπά λιγο-
λιγο ξανάρχισε.
Μέρα με τη μέρα ...

Αν είχα μόνο μια ευχή, θα ευχόμουν να

σβηστεί απ’ το μυαλό μου το παρελθόν.
Ό,τι με πόνεσε πολύ, για πάντα να
χαθεί, να μην στοιχειώνει πια το παρόν.
Δως μου το χέρι σου να κρατηθώ,
δως μου λόγο να σωθώ.

Un poco de rock gótico helénico...

No hay comentarios: